Hallo
Gedichten schrijven vind ik erg leuk en daarom wou ik er een paar op deze site zetten om jullie mening te weten over deze 4 gedichten, voor mij hebben ze wel een betekenis dus graag opbouwend commentaar
Het klopt dat het veel over de dood gaat, maar ik ben niet depressief... ik denk er gewoon heel veel over na dat dit misschien mijn laatste dag zou kunnen zijn en hoe dat dan zou zijn . Als je dit gelezen hebt wil je dan alsjebliefd een reactie plaatsten ?
Alvast erg bedankt
Pesten Ik word gepest op school,
ik vind het vreselijk maar andere hebben lol.
Ik word vaak in een hoekje gedrukt,
het voelt alsof alle blijdschap uit me word gerukt.
In mijn hart voel ik verdriet en pijn,
ik zal nooit meer gelukkig zinjn
Ik ga niet meer naar school,
ik zit nog liever in een donker hol.
Iedereen komt steeds dichter bij,
als ik naar ze kijk, werpen ze boze blikken naar mij.
Ik ga slapen en doe mijn ogen nooit meer open,
het voelt fijn om zonder pesten naar het licht toe te lopen.
Dood Ik ben dood,
zo dood als de kille maan.
Zo dood als het licht dat blijft bestaan.
Het is fijn, o zo fijn, om dood te zijn.
Zo veel mensen om je heen,
maar zijn ze vrolijk en vriendelijk?
Nee, geen een.
Ze zijn hier misterieus en kil,
ze zeggen geen woord.
Het is er o zo stil.
Er is hier niks, geen vrolijkheid.
Er is hier iets dat je tussen liefde en geluk scheid.
Maar toch is dit een wereld zonder pijn,
of is dat misschien alleen maar schijn?
Ik zou liever terug gaan naar een wereld vol liefde en geluk,
maar mijn leven is al helemaal stuk.
Pijn Verdrietig zit ik voor me uit te turen,
en mijn gedachten maken overuren.
Ik huil met een prop in mijn keel.
Zo veel gedachten, het zijn er te veel.
Waarom doen ze toch zo'n zeer?
Ik ben mezelf helemaal niet meer.
Er is hier niets, ik ben alleen
met als enige duisternis om me heen.
In mijn achterhoofd, een stem
'Kom op, denk niet aan hem,
Ik weet dat je het kan, doe je best.'
'Nee,'zeg ik.'Ik heb alles al verpest.'
ik voel me raar,
waarom is dit leven zo zwaar?
Ik ben sterk en zou kunnen winnen van de pijn,
maar dan zou ik hier nu niet alleen zijn.
Ik had me niet zo aan hem vast moeten kleven,
anders zou ik nu van de liefde kunnen zweven.
Maar dat is niet zo, hij heeft me verlaten.
Hij zou me nu voor altijd haten.
verlaten Sommege dagen wil je onthouden, sommige niet.
Sommige doen je erg veel verdriet.
Net zoals deze dag, zoveel uren.
Jij en ik hadden veel te verduren.
En toen was je er ineens niet meer,
nog steeds doet dat heel veel zeer.
Een wereld zonder jou is onverdraagbaar.
Ik mis alles aan je, je gezicht, je lichaam, je mooie haar.
Ik mis je ogen, ik mis je lag.
Ik mis je nog altijd iedere dag.
Samen lachen, huilen, praten.
Waarom moest je me nou verlaten?
Er is zoveel gebeurt deze dagen,
hoe kan ik dat nu nog verdragen?
Misschien zal de pijn ooit vervagen,
maar in gedachten zal ik je altijd meedragen.
Je bent in ieder geval verlost van de pijn.
En wacht maar, lieve mama, ooit zal ik weer bij je zijn.
Ik hoop dat je het wat vond...
En nog even voor de duidelijkheid, ik ben niet depri en heb geen van dit allen meegemaakt .
groetjes
ma dec 07, 2009 7:21 pm
!